Gebruiken en tradities
Het woord 'husband' stamt waarschijnlijk af van de middeleeuwse Scandinavische woorden 'hus' (huis) en 'bondi', wat zoiets als resideren betekent. Bruidegom komt van het Engelse 'Bridegroom'. Het woord 'groom' is een verbastering van het oud-Engelse 'guma', wat 'man' betekent.
Bruid stamt af van het oud-Engelse 'bryd', het oud-Noorse 'bruthr' en het Hoogduitse 'brut'. Het zou in vroeger tijden symbool hebben kunnen staan voor het werk van de jonge huisvrouw: het maken van de 'broth' (een Schotse maaltijdsoep) voor het huishouden.
De huidige kerkwetten in Europa zijn vaak nog gebaseerd op oude Romeinse tradities. De meeste landen in Europa gebruiken huwelijkswetten die zijn afgeleid van de huwelijkswet van het Engelse parlement en het Engelse gebedsboek.
Trouwtradities
De bruidsjurk
Tegenwoordig mag een bruidsjurk bijna elke kleur hebben. Dat is niet altijd zo geweest. Bij de eerste trouwerijen droeg de bruid haar beste kledij en de bruidegom die van hem. Pas vanaf ongeveer 1500 komt de bruidsjurk in zwang.
Men denkt dat Anna van Bretagne als eerste een witte bruidsjurk droeg bij haar huwelijk in 1499 met Lodewijk XII. In onze westerse maatschappij was wit jarenlang de enige geaccepteerde kleur voor de bruidsjurk. Wit werd namelijk geassocieerd met puurheid en maagdelijkheid.
De echte betekenis van de kleur wit heeft daar niets mee te maken. Wit is de Romeinse kleur voor feesten en vieringen. Wij hebben de traditie van witte bruidsjurken dus overgenomen van de Romeinen. Wit is trouwens in de westerse wereld nog steeds de meest voorkomende kleur voor de bruidsjurk.
De bruidssluier
De bruidssluier zien we in Nederland niet zo vaak meer. Het is waarschijnlijk het oudste kledingstuk voor een huwelijk dat we kennen. De Nederlandse bruidssluier is meestal wit. De Romeinse dames droegen een rode bruidssluier en in het oude Griekenland was hij geel.
De bruidssluier is een symbool van ondergeschiktheid. De vrouw maakt zich ondergeschikt aan de man. Als de man de sluier optilt, symboliseert hij daarmee zijn mannelijke dominantie. Als de vrouw zelf haar sluier naar achteren werpt, toont ze een stuk onafhankelijkheid.
Er wordt gezegd dat de bruidssluier uit het Midden-Oosten komt en te maken heeft met gearrangeerde huwelijken. De bruidegom mocht zijn bruid niet zien tot de ceremonie voorbij was, zodat hij zich niet kon bedenken.
De bloemen
Bloemen verbeelden emoties in alle culturen en bij alle volkeren. Rozen betekenen veel voor mensen en staan meestal symbool voor 'L' Amour'. Wereldwijd scoort vooral de oranjebloesem goed als bruidsboeket. De Spanjaarden zien bijvoorbeeld de oranjebloesem als symbool voor geluk en tevredenheid. De reden hiervoor is dat de sinaasappelboom op hetzelfde moment oranjebloesem en fruit draagt.
Een andere bekende bruidsbloem is de lelie en die staat voor deugdzaamheid. De keuze voor de bruidsbloemen wordt tegenwoordig meer bepaald door persoonlijke smaak, de bruidskleding en het thema van de bruiloft dan door de symboliek.
De bruidstaart
De bruidstaart is een traditie die we ook van de Romeinen hebben overgenomen. In de Romeinse bruidstaart werd veel gist gebruikt en dat was goed voor de vruchtbaarheid. Van de taartkruimels werd gezegd dat ze de gasten geluk brachten. Later werd het een gewoonte dat het bruidspaar elkaar over de taart heen geluk kuste.
Een paar eeuwen geleden bedacht een slimme bakker de bruiloftstoren. Hij plaatste alle taarten in verdiepingen boven elkaar en decoreerde ze met glazuur. In Nederland zien we de bruiloftstoren niet zo vaak op een bruiloft. In Engeland en zeker in Amerika is de taarttoren een belangrijk onderdeel van de trouwtraditie.
Rijst gooien
Rijst gooien naar, en vooral over het bruidspaar heen is een trouwtraditie uit het Verre Oosten. De bruiloftsgasten wensen het bruidspaar op deze manier veel voorspoed, vruchtbaarheid en het 'ontbreken van gebrek' toe.
In tegenstelling tot wat we denken en ook vaak zien in films waarin getrouwd wordt, is rijst niet het enige wat over het bruidspaar gestrooid wordt. Afhankelijk van wat er voor handen is, krijgen ze ook andere granen over zich uitgestort met dezelfde betekenis als rijst.
De bruid weggeven
In onze tijd een belangrijk ritueel tussen vader en dochter. De vader geeft zijn dierbare meisje aan haar echtgenoot die verder voor haar zal zorgen. Het is een uiting van liefde en genegenheid en gaat in de geest van vertrouwen in de nieuwe verbinding die zijn dochter aangaat.
Vroeger had het huwelijk meer met zakendoen te maken dan met ware liefde. De vader gaf de bruid letterlijk weg in ruil voor geld.
De bruid over de drempel dragen
De achtergrond van de traditie dat de man de vrouw over de drempel van hun gezamenlijke huis draagt is ook al bijna 1000 jaar oud. Vroeger geloofde de bruidegom dat zijn kersverse bruid de demonen uit haar familie mee zou nemen zijn huis in.
Hij dacht dat ze zijn bruid niet meer zouden kunnen opsporen als hij haar over de drempel zou dragen. Alweer een traditie die bijdraagt aan het geluk van het bruidspaar.
De getuige
In de Middeleeuwen werd een vrouw vaak ontvoerd door de bruidegom. Een alleenstaande vrouw was namelijk veel waard voor haar familie: ze kon het huishouden doen en het land bewerken. Veel families zagen hun ongetrouwde dochters dan ook niet graag vertrekken om te gaan trouwen.
Mannen grepen hun bruiden daarom vaak met geweld. De man deed dat samen met zijn beste vriend (de 'Best Man'). De beste vriend van de bruidegom stond naast hem, hielp hem en beschermde hem als er een gevecht uitbrak. Hier komt de traditie van de getuige vandaan.
De bruidsschat
De dochterloze familie in de Middeleeuwen vroeg een betaling voor hun verlies. Dit geld konden ze dan gebruiken om iemand in te huren om het werk te doen dat hun dochter eerst deed. De bruidegom en de familie kwamen een bepaalde tijdsperiode overeen (de verloving) waarin de bruidegom zijn bruid 'afbetaalde'. Deze afbetaling gebeurde met een gouden ring.
Om de hand van de bruid vragen
Ook het officieel om de hand van de bruid vragen is een traditie uit de Middeleeuwen. De bruidegom toonde daarmee zijn respect aan de vader van de bruid voor het verlies van hun dochter.
De diamant in de trouwring
De diamant is de meest gebruikte edelsteen om een trouwring mee te decoreren. Cupido, de God van de Liefde, heeft diamanten pijlpunten aan zijn pijlen. Hiermee kan hij elk hart doorboren en het onwetende slachtoffer verliefd laten worden.
De traditie van diamanten in trouwringen is begonnen met Groothertog Maximiliaan van Oostenrijk toen hij in 1477 een diamanten ring gaf aan Maria van Bourgondië.
De diamant staat voor onschuld en is het symbool van liefde en moed. De oude Grieken geloofden dat diamanten splinters waren van sterren die op de aarde waren gevallen. Er wordt ook gezegd dat diamanten tranen van God zijn.
Vrijgezellen feestjes
De eerste vrijgezellen feestjes werden georganiseerd door Spartaanse soldaten. De bruidegom feestte met zijn mannelijke vrienden om te vieren dat zijn dagen als vrijgezel voorbij waren en om trouw te zweren aan zijn vrienden.
Zijn vrienden gaven hem geld om er zeker van te zijn dat hij nog steeds met hun mee kon gaan drinken: na de bruiloft was namelijk de bruid de baas over het geld.
Schoenen en bruiloften
Schoenen waren vroeger een krachtig symbool. In het oude Egypte gaf de vader van de bruid haar schoenen aan de bruidegom als bevestiging van het contract. De schoen is ook een symbool van vruchtbaarheid en een manier om aan de bruidegom duidelijk te maken dat hij vanaf dat moment verantwoordelijk is voor zijn vrouw.
De huwelijksreis
De huwelijksreis is ook een traditie uit de Middeleeuwen. De bruidegom ontvoerde zijn bruid en hield haar vast op een geheime plek tot hij haar eigenaar was. Op de huwelijksnacht was het de gewoonte dat alle bruiloftsgasten het paar naar bed bracht. De dronken menigte probeerde dan de bruid te ontkleden. Om ze af te leiden wierp de bruid haar jarretel tussen hen in.
De plaats in de kerk
De familie van de bruid zit aan één kant van de kerk en de familie van de bruidegom aan de andere. Dit gaat terug naar de tijd dat een meisje van een bepaalde stam als vredesoffer werd uitgehuwelijkt aan een andere stam. De stammen moesten gescheiden van elkaar zitten, zodat er geen gevechten konden uitbreken. Uit veiligheidsredenen stond de bruidegom ook altijd rechts van de bruid. Dan kon hij snel zijn zwaard trekken als iemand bezwaar mocht maken.
De kus
Na de voltrekking van het huwelijk kussen de bruid en bruidegom elkaar. Zo accepteren ze beiden het huwelijkscontract. In de Middeleeuwen was een kus op de wang namelijk een teken dat je de overeenkomst accepteert.
Bruidsmeisjes
De bruid was in de Middeleeuwen nogal gevoelig voor hekserij, vervloekingen en demonen. Haar beste vriendinnen droegen daarom op de bruiloft dezelfde kleren als de bruid om de kwade geesten af te leiden.
Trends in trouwen en trouwringen
Zoals alles in ons leven zijn ook bruiloften en de keuzen van trouwringen onderhevig aan trends. We zetten er een paar op een rij:
- Mensen kiezen steeds vaker voor een exclusieve, handgemaakte ring met persoonlijke touch
- Oude ringbreedte van 3 of 4 millimeter is niet hip meer: 5 of 6 millimeter is in
- Een diamant in de ring wordt steeds populairder
- Verloven en de verlovingsring zijn hot in Nederland
Maak vrijblijvend een afspraak online of bel tel.0528-39122.
Geopend 7 dagen per week op afspraak. 10.00-22.00 uur.
